Sekrepatu.reismee.nl

Off we go again!

Daar gaat ze weer!



Ja ja..zoals de meesten weten vertrek ik binnenkort naar Kaapverdie voor een stage opdracht. En niet minder als een stage opdracht voor het Ministerie van Justitie in Kaapverdie.

'Wat wil je doen in Kaapverdie?' Werd er aan me gevraagd tijdens een bijeenkomst op school voor studenten voor de minor International Aid and Development (IAD) en organisaties die bemiddeling verzorgden. 'Ik wil, iets wat kick-ass op mijn cv gaat staan, en iets met (probleem-)jongeren'. De vrijwilligersorganisatie Intercambios International die zich inzet voor de ontwikkeling van Kaapverdie op alle terreinen, zei: ''komt helemaal goed. Contact deze persoon en het wordt voor je geregeld''. En of ze het hebben geregeld. Ik ga in zes weken tijd, analyseren hoe het recent ingevoerde resocialisatie programma voor jonge gedetineerden in de gevangenis op Sal op dit moment werkt. Eventuele verbeteringen en ideeen presenteer ik aan het eind aan de gemeente, Justitie en andere NGO's.
Dan is er de kerstvakantie en aansluitend op deze opdracht ga ik hiermee verder in het afstudeerproces dat in februari begint.

Een drukke maar ook zeker mooi jaar staat me te wachten, ben ik van overtuigd. En dit keer ga ik niet alleen. Er gaan in totaal niet minder dan vijftien andere studenten mee naar Kaapverdie, sommigen op andere eilanden. Allemaal hebben we een andere opdracht.

Via dit blog zal ik jullie weer op de hoogte houden van wat ik daar allemaal doe en mee zal maken.


Ik heb er zin in

Laughing
!!!!!!

Liefs,


Noy

Aanvulling verhaal Doomsday-afscheid

Voor de verandering is weer eens de helft van mijn verhaal verdwenen de vorige keer. Dat heb ik net pas gezien... Want Doomsday gaat natuurlijk over het feit dat ik wegga vrijdag..En die dagen gaan erg snel waarbij ik het lastig vind om afscheid te nemen van het lekkere leventje hier...

Trips
Ik ben nog op trip geweest, naar Galibi en White beach. Galibi is aan het strand, zoals jullie op de foto's kunnen zien en daar heb je 's nachts schildpadden die eitjes komen leggen :-) superleuk natuurlijk!! Ik heb echt gewacht tot het seizoen begon met daarheen te gaan. En dat seizoen is net van start gegaan. Het is nu de kleine regentijd in Suriname, ook hier merken ze dat alles veranderd omtrent het weer. Het zou allang kleine regentijd moeten zijn, maar het is nu pas een week echt elke dag hard aan het regenen. Blegh..voor mij, maar de mensen hier zijn er blij mee..Ook zijn we op de terugreis met de boot, overgestoken naar Frans Guyana. Daar is het gewoon 'Europa'(je kanvanaf Parijs blijkbaar ook een binnenlandse vlucht nemen

Surprised
)met Europese auto's en Franse nummerborden. De huizen, straten en verkeersborden doen je gewoon denken dat je in Frankrijk bent beland. Heeeeel eg vreemd was dat om mee te manekn, vn Suriname naar Frans land,maar ook wel weer een heel leuk contrast.
Naar white beach ben ik geweest met twee nieuwe meiden, Roos en Willemijn en de familie van Roos d'r vriend. Het was heel gezellig en heel Surinaams- een bus vol met eten en familieleden, en wij- de drie bakra's.
In mijn huidige huis komt vandaag een groep Belgen wonen. Daar heb ik niet heel veel zin in, dus ik trek in in het Guesthouse waar Roos en Willemijn in zitten. Daar is het lekker rustig, want ze zitten er maar met zijn tweeen.

Werk
Veel mensen zijn nu al vertrokken naar Nederland die ik hier heb leren kennen...best jammer, maar gelukkig heb ik hier m'n werk gehad en de mensen die hier wonen heb leren kennen. Gister was mijn laatste dag in de vlindertuin. Ik kreeg een kado, champagne, heel veel hapjes en een heel lief en dankbaar afscheidsverhaal!
Vandaag is mijn laatste werkdag bij Margarita's. De vaste klanten en de eigenaar vinden het maar niks dat ik wegga :-) Alleen Janice werkt er dan nog en dat is te weinig. Donderdag ga ik denk ik goed afsluiten bij Margarita's en iedereen daar uitnodigen voor een laatste potje pool.

Doomsday
Doomsday duurt nog drie dagen...op vrijdag 8 februari vertrek ik terug naar Nederlnd. De 9e kom ik aan. Als alles goed gaat, want er schijnen wat problemen te zijn met de SLM vliegmaatschappij..Diezelfde nacht van de 9e is er een Suriname-feestreunie in Amsterdam. Dus dat komt mooi uit, dan ben ik toch terug, maar ook weer even niet :-)

En dan zie ik jullieallemaal heel gauw weer dus!! Ik vond het fijn om mijn verhalen en foto's met jullie te delen. En leuk om reacties te krijgen en af en toe te horen wat jullie doen thuis. Dit was het dan weer voorlopig met het weblog bijhouden...tot het volgende avontuur weer begint ;-)

Heel veel liefs en tot volgende week!

Noy

'Wij hebben hier alles'

Lieve allemaal,

Binnenland. Minavallen en zuid Su
Zoals een aantal al op de foto's hebben kunnen zien, heb ik weer een trip naar het binnenland gemaakt. Dit keer eerst richting het oosten. Daar zijn de Minavallen. Die trip zou vier dagen zijn, waarvan de groep dan werd gesplits in een bot terug naar de stad en een groep die dieper af zou zakken naar het binnenland voor nog 5 dagen. Ik zou terug gaan naar de stad eigenlijk, maar ik werd overgehaald om mee verder te reizen en ben ik de andere boot ingestapt.
Ik heb echt een superweek gehad-we zijn die dagen de rivier af gevaren waarbij je aan de overkant Frans Guyana ziet. We zijn er ook heel even gestopt een keertje.
We sliepen elke dag in een ander Marron dorpje en op het laatst 2 nachten bij het indianen dorpje Apetina. Vanaf 3tabbetje zijn we in een klein uurtje teruggevlogen naar Paramaribo.
In een van de Marrondorpen waren ik en Nicoline (zie foto's) het eilandje aan het verkennen. Waarbij we sproken met een jongen die ons tegen het lijf liep. We vroegen, woon je op dit eiland of iets verderop? (oh ja, iedereen spreekt overal in Suriname Nederlands-ook op de kleinste eilandjes in het diepste oerwoud,heel gek) Nee, zei hij, ik woon hier. 'En hoe vindt je het hier?' vroegen we..het was erg klein en vrij weinig te doen..Hij antwoordde: ''We hebben hier alles''. Vol verbazing wachtte ik en Nicoline de aanvulling af..: ''water uit de rivier, wild om te schieten, fruit om te plukken''. En dat was het. Geweldig vonden we het dat dat alles voor hem was en genoeg was. Ook wij hebben die 9 dagen onze tanden moeten poetsen bij de rivier, moeten baden daar en afgewassen als we hadden gegeten.
We hebben ook tapier onderweg gezien en Adam de bootsman heeft 'm geschoten zodat we vlees hadden. Zo ook een hert op de enerlaatste dag. We sliepen in hangmatten en vermaakten ons prima in het binnenland!
Er waren van die huisjes op het water of aan eilandjes, waarbij goudzoekers woonden. Dat is precies in dat gebied. Eén keer tond ik in een winkeltje warbij ik een man zijn goud zag wegen op een mini-weegschaaltje. Zo betalen ze daar in het oosten. Af en toe tijdens een wandeltocht zie je wat voor rommel goudzoekers achterlaten in het bos..Het lijkt alsof er een oorlog heeft plaatsgevonden tussen de bomen-cht een veldslag van omgetrokken boomstammen, modder, hele grote kuilen en netten en het stuk bos is niks meer waard. Er kan niks meer mee gebeuren echt doodzone.. Er schijnt onder heel Suriname goud te liggen- niet alleen stujes maar ook als je het zeeft en dan een soort stof wat eruit kan komen, schijnt ook goud te kunnen zijn..
Niemand wilde terug naar de stad..we hadden echt een leuk groepje en fijne gidsen waarmee je echt kon lachen!

Ik heb er gisteravond meer foto's bij geplaats, het duurt hier ongeveer een dag, soms twee :-)

Ecuador
Ecuador gaat helaas niet meer door..Het wordt een andere keer. Mijn vader zit voor een paar maanden in Israel, dus het heeft geen zin om nu te gaan.

Orange Blues Bar
We hebben sinds een maand ongeveer ook een nieuwe bewoner in het huis. Tim, een Horecabaas uit Zaandam. Hij is hilarisch en we gaan nu vaak in de bar die hij hier geopend heeft, chillen of even helpen als hij hulp nodig heeft.Het heet de Orange Blues Bar en Tim maakt altijd overal een feestje van.

Verder wil ik iedereen fijne feestdagen wensen. Ik heb nog geen idee wat ik ga doen, het feesten hier is sowieso al begonnen- elke dag..maar met kerst heb ik nog geen idee! Het wordt waarschijnlijk eten met huisgenoten.

Heel veel liefs en heel veel fijns toegewenst de aankomende dagen!

Noy

Switi Sranan (Het mooie Suriname)

Stage
Met mijn twee eindproducten gaat het de goede kant op! Ik heb de training en het instructieboek ervoor bijna af. Ik heb de dansschool waar ik salsalessen volg geholpen op de sport- en recreatiebeurs. Zo kon ik weer even met kinderen of jongeren in contact komen en wellicht een filmpje maken van de Zumbales. Ik heb veel foto's gemaakt en gefilmd, maar het filmpjes is helaas te druk, ik wilde het gebruiken als onderdeel van de training. Zo kunnen kinderen een zumbales meevolgen als ik het filmpje afdraai in de klas tijdens de training.. Maar nu heb ik afgesproken bij een andere dansschool om tijdens de kinder salsa-les een nummer te filmen. Die ga ik dan gebruiken voor de training, in plaats van een Zumbafilmpje.

Vlindertuin/ Margaritas
Vorige keer was mijn hele verhaal weg..maar daarin had ik ook opgeschreven dat ik bij de vlindertuin ben gaan werken. Maandag is mijn vaste dag daar. De eigenaresse was wanhopig op zoek naar structuur in het winkeltje. Zowel voor het magazijn, het personeel en de producten in de winkel en dankzij mijn moeder die zo mooi over me kan opscheppen, werk ik nu daar. Het lukt al aardig, ook al gaat het met een Surinaams tempo.
Ook werk ik nog in Margaritas. Ik kan nu steeds beter poolen en ken nu al veel vaste klanten en hun verhalen. Laatst hebben ik en Janice erg veel fooi gekregen van een groepje Amerikanen, waarvan er 1 bijna zat te huilen aan de bar tijdens het vertellen van zijn levensverhaal..Toch wel handig die gespreksvoerings- vakken van school. Ook in de bar oefen ik gewoon!

Jagen
Afgelopen weekend ben ik op trip geweest met een groepje waar ik de laatste tijd veel mee optrek. Zij wonen allemaal bij elkaar in huis en van 1 jongen waren zijn 2 broers op bezoek gekomen. We gingen op jeeptour de jungle in, bezochten een houtconcessie, gingen jagen en uiteraard slapen in de hangmat. Zie foto's van het jagen..het was ontzettend spannend want we deden het in de nacht, onder een waanzinnige sterrenhemel. Aarde donker en heel stil liepen we achter de jager aan, totdat we een enorm harde knal hoorden. Dan renden we naar hem toe en zagen we wat de catch was..morgen eten we met zijn allen bij ons thuis op wat we hadden gevangen. Ik mocht de volgende dag tijdens het zwemmen bij een kreek, ook even schieten :-) Wat VET is dat!!

Verder ben ik ondertussen aan het kijken of ik mijn vader in Ecuador kan bezoeken voor een week. Het is alleen heel erg duur en ik moet 3x overstappen. Of het gaat lukken weet ik nog niet.

En december is op komst...iedereen hier heeft het erover-dat ik niet weet wat ik ga meemaken..! Een heleboel gezelligheid, gekheid en een maand om nooit meer te vergeten. Ik kan niet wachten!! Ben nu al zo gelukkig, kan het nog meer..??




Rommel

Hallo allemaal!

Het internet heeft het nu 2 dagen op en af gedaan. Ik had een heel mooi verhaal getypt en op het moment dat ik het wilde plaatsen, was het kwijt

Yell
!!!!! Dus..internet doet het nu al bijna een aaneensluitend uur, dus ik ga gauw de foto's uploaden en daar een beetje bijschrijven waar het was enzo..

Hoe is het met jullie in Nederland?? Het is koud aan het worden hoor ik?

Just life in Surinam

Jennever
Op de trip naar de Raleighvallen we Jennever ontmoet, de vriendin van Jan die meeging als kokkin. Eenmaal thuis aangekomen hebben we met haar een afspraak gemaakt om bij ons te komen koken, zodat we wat Surinaamse gerechten konden leren te bereiden. Ik en Rosa maakten soep, Phylicia maakte roti en Jessie maakte bami. Jennever kon hun namen niet onthouden dus het werd: 'Rotivrouw' en 'Bamievrouw'. We werden goed aan het werk gezet in de keuken en hebben daarna heerlijk met zijn allen gegeten!

Margaritas
Het werken bij Margaritas is nogsteeds leuk! Ik werk nu wisselend de ene dag met Janice, de andere dag met Genevieve. De meiden zijn beiden megalief en behulpzaam voor me, maar pitbulls tegenover de mannelijke klant. Vorige week wilde er een zwerver binnenkomen, totdat Genevieve met de vleeshamer (die waarmee we het ijs crushen) in de lucht begon te zwaaien en achter hem aanliep.. Ik kijk er met bewondering naar hoe ze in het leven staan. Deze meiden hebben no mercy en kunnen zichzelf goed beschermen achter die bar; ze leren me naast het poolen erg veel over Surinaamse gedragingen en gewoonten en ook B52's te maken en ze te drinken ;-)

Nickerie
Vorig weekend ben ik met Phylicia en Jessie naar Nickerie gegaan, een kleiner stadje in Suriname. We waren uitgenodigd voor een Javaanse bruiloft/ verjaardag van Stephanie. Zij was mee met haar man op tour naar boven Suriname, daar hebben we hun leren kennen en zijn we uitgenodigd toen voor dit weekend. De bruiloft bleek met aankomst in zomer jurkjes een Islamitische te zijn

Surprised
..de verjaardag volgde direct daarna, waarbij we propvol werden gestouwd met heerlijk eten! We kregen te horen dat je eten niet mocht weigeren(anders moeten ze het weggooien), dus het kwam letterlijk bijna mijn neus uit..ondanks dat het veel was was het eten toch ook erg lekker. De volgende dag hoorden we dat er kaaimannen waren gevangen, bij de buren. Er hing een mannetje en een vrouwtje aan een balk geknoopt. Hij werd gevilt, terwijl je nog spiertrekken kon zien..heel erg indrukwekkend en later op de avond heb ik een stukje crocsate gegeten. Het was erg lekker!! Smaakt tussen kip en vis in en was lekker pittig gemaakt. De vader van Stephanie had voor zondag een boot gefixt om ons naar Bigie Pan te brengen. Dat is een soort van natuurgebied, waar veel wordt gevist en waar zeldzame vogels zijn. Je kan er niet lopen, alleen in de boot mee tussen de onder water gelopen boomtoppen door varen. Soms zijn er wel hoge bomen, met hoger gelegen land, waar dan kaaimannen zijn en bijzondere vogels. Laten we nou net van alles zien daar zoals de rode Ibis (vogel) en dat ik dan mijn camera in Paramaribo ben vergeten :-(..

Salsa
Vanaf de eerste week dat ik hier ben zit ik op salsales. Ik heb net de eerste cursus van stappen en basis 1 gehaald. Nu ben ik bezig met het vervolg. Zie foto's!
Laughing


Stage
Via een Nederlandse stagiair die mee was op tour naar de Raleighvallen heb ik een pabo student leren kennen. Via hem kwam ik in contact met de St.Stephanusschool, waar ik een dagje mee mocht lopen in de klas. Eigenlijk wilde ik een week, maar met pijn en moeite werd ht een dag en in klas 4 in plaats van 5 of 6. Maargoed, ik was allang blij dat ik iets had! Jan was namelijk ook vollop scholen aan het benaderen, maar tot nu toe geen positief resultaat voor mij gehad. Er is een neiuwe minister van onderwijs, die het lastig maakt voor stagiaires die willen meekijken. Een school heeft zelfs aan Jan gevraagd 14 ventilatoren te doneren in ruil voor mij een week daar mee te laten lopen. Ze zien het niet als een gunst maar als een last, een stagiaire. En dit terwijl ik ook een training voor hun kinderen aan het ontwikkelen ben, wat in het voordeel zal werken van die kinderen, niet tegen hun... Jammer dat dit niet zo wordt opgevat en ik hoop dat ik, wanneer de training af is, hem op de ST. Stephanusschool mag geven, waar ik een dagje was.
Ik vond het heel erg leuk en interessant om zo een dag mee te kijken in de klas!
'S ochtends wordt er eerst de vlag gehesen op het schoolplein, met de gehele school samen buiten. Er wordt een lied gezongen en dan lopen alle kinderen mee met hun eigen juf naar de klas toe.Buiten, nog voor het officiele en strenge, kwamen er al veel kinderen naar me toe om te vragen wie ik was, of ik uit Nederland kwam, of ik een fiets had, of ik de zus was van de pabo student, hoe oud ik was en of ik kinderen had (dat is eigenlijk sowieso een vraag die veel voorkomt-of je kinderen hebt). In een snel tempo jaagt de juf ze door de stof heen zoals aardrijkskunde, rekenen en taal. Ik mocht een verhaal lezen met de kinderen en ik mocht de taalwerkjes nakijken. Ook zat ik in een groepje wat stiekem galgje speelde wanneer ze klaar waren met hun werkjes en die ik moest helpen met rekenen. Toen ik de voorkant van het rekenschrift zag sloeg ik al doodsangsten uit, maar toen ik zag wat er in stond was het een hele opluchting toen ik een zin las met 'mevrouw heeft 48 sinaasappels. Ze verkoopt er 12. Hoeveel heeft zij over?' Dit was klas 4, in Nederland groep 6.De juf, juf Jenny, liet me van klas 3,4,5, en 6 de biologie/natuurboeken zien, zodat ik op kon zoeken wat de kinderen te leren krijgen over voeding. Gelukkig kan ik hier wel wat mee en ga morgen samen met Phylicia beginnen een opzetje te maken.

Yael
Dinsdag komt mijn moeder langs hier in Suriname en blijft anderhalve week bij ons in huis. In heb een trip gepland weer naar het binnenland waar ze lekker kan uitrusten en een vakantiegevoel kan krijgen.

Ik hoop dat alles goed gaat met jullie in Nederland?? Is het al lekker koud?

Jungle Book 2.

Afgelopen weekend ben ik weer naar de jungle geweest. Dit keer naar de Raleighvallen en de Voltzberg. Jan en Huisbaas hebben samen een Tour bedrijf en hadden sinds afgelopen week een eigen korjaal )de uitgeholde boomstam/boot). Deze moest worden getest en daarom konden we mee voor een lager prijs dan normaal. Rosa bleef thuis, Phylicia en Jessie uit ht huis gingen wel mee. Verder bestond de groep nog uit een broer-zus, een leuk stel die achteraf collega´s bleken te zijn en samen in de gevangenis werken, en meer stagiaires maar zowel jongens als meiden. We waren met zijn twaalven en Huisbaas en Jan waren mee naar Fungu Island, waar we verbleven. Ook Jan zijn vriendin die een geweldige kokkin was het hele weekend en Jan´s dochtertje van 4,Zoe.
Ik heb in een hangmat geslapen, apen gezien, veel gezwommen, de mega~stijle Voltzberg beklommen en vooral erg gelachen op deze tour!! Het was ook leuk om weer een kindje om me heen te hebben want ik mis alle kleine kinderen die ik thuis om me heen heb wel. Zoe zorgde ervoor dat het al snel gezellig was in de bus of boot en klom bij iedereen op schoot. We moesten van haar liedjes zingen en meeklappen en voor de rest van de tour domineerde ze ons met haar schattigheid en geweldig leuke vragen.
De vriendin van Jan, Jennifer, komt uit een klein marron dorp waar we van bus naar korjaal overstapten. Ze liet ons dat dorpje eerst zien voordat we vertrokken. De marrondorpen zijn ontstaan door de slaven die gevlucht zijn in het diepe bos. Vandaag de dag kun je ze zien vanaf het water, vroeger natuurlijk niet, ze hebben nu zelfs een naambord opgehangen die je kunt zien vanaf het water (enige manier om er te komen, dat is de entree). Openlijk baden ze in de rivier en zwaaien ze naar je. Deze dorpelingen kunnen Nederlands en hebben ook elk hun eigen taal. Ze leven in kleine huisjes en de jeugd vertrekt naar Paramaribo wanneer ze naar de middelbare school gaan. Ook zij heben allemaal een Black Berry hier en zijn verslaafd aan pingen.

Tot snel weer!

Noy

p.s. aan Lucia;
Van de krokodil heb ik geen foto kunnen maken omdat het te donker was. En de foto van de brulaap krijg je te zien als ik thuis ben. Heb nu nieuwe foto´s van apen.X

Margherita's en Jungle Book part 1

Stage
Aangezien mijn stagebegeleider een erg chill persoon is, en het schoolvakantie blijkt te zijn in Suriname, doe ik nogsteeds eeeeerg rustig aan met de stage.
Ik bedacht eerst om iets anders te zoeken, om wel aan de uren te komen. Jan hielp me erbij maar we kwamen op nietscools uit..Ik heb nu toch besloten door te gaan met waar ik voor gekomen was en heb een leuk plan bedacht waar ik zin in heb om uit te voeren. Mijn praktijkplan heb ik net afgemaakt en opgestuurd naar de docent op school. Als zij het goedkeurd kan ik het aan Jan geven en kan ik beginnen.
Er zijn twee nieuwe meiden in het huis. Ze zijn 24 en 25 :-) en komen uit het Oost'n van Nederland. Ze praat'n oek zoe graaappig- zeker wanneer ze het over roook'n en cooola hebb'n ;-) . Ze zijn hier niet voor stage, maar voor 3 maanden op vakantie en om vrijwilligerswerk te doen. Een ervan (afgestudeerd SPH) wil mij ook graag met de training opzetten helpen, wat ik erg fijn vind!! Nu krijg ik goede feedback op wat ik bedenk, en kan ik overleggen.

Margherita's
Omdat ik hier geen reet te doen heb eigenlijk (Paramaribo is best klein) behalve zwemmen, heeft Jan me geholpen aan een baantje bij poolcafe Margherita's. Nog nooit heb ik in zo'n korte tijd een bar geopend en afgesloten..Je hoeft er niets schoon te maken, alleen de airco en tv's aan/uit te zetten en de koelkasten te openen. Ijs zit in een zak en hak ik met een vleeshamer klein.Dan gaat het in de koelbox.
Ik werk samen met Janice, een lief en ontzettend bijdehand Javaans meisje die me veel uitlegd over de mensen en het gedrag in Suriname. Ook wijst ze me de mannen aan die 'stagiaire-jagers' zijn (Dat is hier serieus een begrip en in discotheken staan ze meestal ook samen) Ik vind haar hilarisch, want ze zet iedereen, vooral de klanten waar je toch netjes tegen hoort te zijn, op hun plek. En niet zo'n beetje ook! In Nederland zou het asociaal zijn, zeker tegen ouderen. Maar hier zie ik dat het noodzakelijk is, wat ze doet. Ze is erg mooi en moet meer dan duidelijk zijn tegen de mannen dat ze een meid is met klasse. En dat doet ze op een grove, voor hier met klasse manier. De baas van het poolcafe is heel relaxed- Janice speelt de hele nacht met haar telefoon, we hoeven niet te staan (er staan 2 hoge krukken achter de bar) en we mogen gewoon eten :-).
Eten kunnen de klanten tijdens het poolen ook, onder de bar is een cafetaria wat erbij hoort. Als ze wat bestellen dan roepen we via de walkie talkie naar beneden wat de bestelling is. Met de voesel-lift komt het dan naar boven en word in de walkie talkie geschreeuwd dat het eten er is.

Jungle Book 1
Afgelopen weekend ben ik naar 'boven Suriname'geweest. Met de bus en boot naar Knini pati (knie-eiland). Het ligt in het amazonegebied en echt midden in Suriname (eigenlijk helemaal niet boven, juist onder, maar omdat je de berg OP rijdt, heet het naar boven Suriname gaan). De drie andere meiden uit het huis waren ook mee, Huisbaas was de gids en er waren nog 3 andere mensen mee, waar ik nog foto's van krijg. We moesten met de korjaal (uitgeholde boomstam) verder het binnenland in, omdat er geen wegen verder waren. Regelrecht de diepe jungle in, met alle coole geluiden! We vaarden in een uur naar het eilandje waar we moesten zijn en kwamen onderweg allemaal mensen tegen die in kleine dorpjes aan de rivier wonen. Ze waren voornamelijk de afwas aan het doen, kleding aan het wassen, te water aan het gaan en vooral naar ons aan het zwaaien. We konden na aankomst zwemmen in de sala (een mini-stroomversnellinkje/waterval lijkt het op) voor de lodge.
Er was een kok die 'vingere'heette en de eigenaar Nelson kwam ons verwelkomen. We sliepen in een houten huis (zie foto) met stapelbedden, klamboes en tarantula 'Johnny' met kind!
De eerste nacht maakten we een tocht met de boot om naar kaaimannen te zoeken. Met zaklampenzocht men naar twee rode stipjes (de ogen). Ik had geen zaklamp, ik keek rustig naar de adembenemende sterrenhemel en wachtte rustig af tot iemand schreeuwde ''DAAR''. Het was heel erg cool om zo te varen in het donker, mar ik vond toch de sterrenhemel met heldere melkweg aembenemender dan de kaaimannen die we hebben gespot.
De volgende dag bezochten we een dorp en liepen echt door de jungle. Huisbaas wist ons enorm veel te vertellen over de planten, vruchten, vogels, dieren en de mensen uit het dorp. Het bizarre is dat die mensen gewoon Nederlands spreken. Je bent zo ver van Nederland, de bewoonde wereld en toch ook in die jungle, spraken de mensen Nederlands!
's Middags hebben we weer gezwommen en 's avonds na het eten gezellig aan tafel gechilld en muziek geluisterd van de trommelband die een optreden deed op het eiland. De volgende dag moesten we er jammergenoeg weer weg.. We bezochten de bownsberg op de terugweg naar huis, wat echt een killer-rit omhoog was. Huisbaas heeft vanaf gister alle vertrouwen van mij gewonnen in het verkeer. Na die enge rit naar boven en van de berg af, bracht hij ons in onweers-regen en multiple lichtflitsen naar huis. De lucht leek wel een discotheek-best gevaarlijk met die snelle lichtflitsen en rijden! Ik was blij dat ik veilig thuis was en heb even naar boven gekeken en ze daar bedankt :-)

Ik heb heel veel foto's gemaakt.. Ik probeer er zoveel mogelijk op te zetten nu, maar het gaat even duren!

Laten jullie me ook weten hoe het thuis gaat? Ik check elke dag mijn mailbox en skypen kan ik ook als je wil!

Liefs,

Noy