Noy Eva Singer
De meesten hebben het al op Facebook of Linked In voorbij zien komen. De kogel is door de kerk: Ik heet nu weer Singer van mijn achternaam. In januari heb ik een bliksembezoek aan Nederland gebracht om dit te regelen. Paspoort, ID en rijbewijs moesten worden vernieuwd en dat kan niet als je in het buitenland zit. Ik heb lang niet iedereen kunnen zien helaas, moest weer terug hierheen. Maar degene die ik wel even heb kunnen zien, bedankt voor de warmte en gastvrijheid! Ik vond het voor het eerst niet erg om zo eventjes terug te zijn (ondanks de vrieskou) dankzij jullie heerlijke warme maaltijden, gesprekjes en warme logeerbedjesJ!

Moderne slavernij
Back to back. Het is niet goed in woorden uit te drukken, hoe verbaasd en geschokt ik hier dagelijks ben. De tijd van de slavernij is voorbij. Dacht ik. Weet ik zeker. Toch? Dat is wat ik geleerd heb op school ten minste. HELEMAAL NIET DUS!!! Hier in ieder geval niet. Het enige wat voorbij is, is de fysieke zweep. Maar de uitbuiting van mensen op het werk, door Europese bazen gaat hier gewoon nog door. Portugezen, Spanjaarden, Engelsen komen hier een bedrijf op zetten, nemen lokaal personeel aan en behandelen ze tegen zowat ALLE Universele rechten van de mens in. Ik heb collega’s op deze regels moeten wijzen en ze uit staan leggen dat als een baas zich hier niet aan houdt, dat een Crime is, met hoofdletter! En dat je geboren wordt als mens, primair. Niet als werknemer. Dat waren ze dan gelukkig wel met me eens. Maar voor hun tien anderen, de werkeloosheid is hier hoog. En als je kinderen hebt. Tja… Dus men blijft. En laat zich zo behandelen. Dus onthoud, als je hier ooit op vakantie naartoe komt en je wordt ergens met ‘onvriendelijk personeel’ geholpen, weet je nu waar dat door komt … Ongelooflijk wat hier op grote schaal gebeurt.
Voor mij tien anderen, dan maar geen 200 euro per maand (tegenover zes dagen werk), ik laat me zeer zeker niet slecht behandelen en dit heeft ervoor gezorgd dat ik zelf ben weggegaan bij het tourbedrijfje. Met opgeheven hoofd. Mijn collega’s vinden het erg jammer dat ik weg ben, en als ze me op straat zien, krijg ik altijd een lift met de tuk tuk. En word ik nog steeds uitgenodigd voor de zondagse cachupa lunchJ

Digital nomad
Met zo weinig middelen word ik ineens rete creatief. Hoe kom ik hier aan geld is de grote vraag. Want, alles is hier duur. Boodschappen zijn dezelfde prijzen als in Nederland, bijvoorbeeld.
Eindelijk, heb ik een start gemaakt met een paar van de duizenden ideeën die ik heb, om voor mijzelf te beginnen. Gewoon bij het begin beginnen. Maar waar is dan het begin? Ik wil een boek schrijven, lessen en trainingen ontwikkelen, coachen, kamertje in huis verhuren, transcriberen, origami verkopen, een tour bedenken en nog veel meer. Hoe ontwikkel ik alles in één concept of een merk?
Hier heb ik hulp bij nodig. Via een artikel op Facebook heb ik een cursus gevonden die precies bij mij past: Reizen en Ondernemen. Want ja, hoe doe krijg ik dat nou tegelijkertijd voor elkaar?? Het is te doen! En blijkbaar ben ik niet de enige met deze droom, er is al een begrip voor: Digital Nomads. Volgens mij ben ik er ook een, langzaam in wording. Online werken vanaf de laptop, en op de plaats waar je bent. Wherever that may be on this planet. De cursus helpt me inzichten te geven en handen aan voeten aan mijn ‘merk’. Het begin is er, eindelijk! Heb nog een lange weg te gaan waarin ik nog heel veel moet leren, maar ik ben er nu helemaal klaar voor, nog meer dan ooit tevoren!
Daarnaast, ben ik nu begonnen met het helse karwij van een werk/verblijfsvisum te regelen en zal ik om op korte termijn geld te hebben, gaan werken bij Kryol Operators. Ook een tourbedrijfje, maar dan gerund door een lokale Powerwoman. Ik heb vertrouwen in haar en ik denk dat ik er veel kan leren.

Hélio
Een aantal van jullie weten het al … Ik heb een vriend! Heb hem via iemand hier leren kennen en heet Hélio. Hij werkt als barman en hij tekent/designed als hij opdrachten heeft. Op muren van bijvoorbeeld een restaurant/club/bar, tattoos, fiets, huis, logo’s, alles. Vanaf april verhuizen we samen naar een kleiner appartement, inmiddels was hij bij mij ingetrokken. Met Leanda en Leanda d’r vriend, allemaal in dit huis. Het is zo héél gezellig! Maar het is tijd voor een verandering.

Ik hou jullie weer op de hoogte! Sturen jullie mij soms ook een smsje/apje/mail of een postduif met hoe het met jullie gaat?

Liefs!